- 25 minut(y) czytania

ZDROWIE - wyciąg z konopi (CBD) i kwas humusowy w ADDUKCIE

Z końcem XX wieku naukowcy odkryli w organizmie człowieka układ endokannabinoidowy, który można obrazowo porównać z układami: krwionośnym, limfatycznym czy nerwowym. Różnica między nimi odnosi się m.in. do rozmiarów elementów, stanowiących ich strukturę – układ endokannabinoidowy obejmuje nano-świat organizmu na poziomie komórkowym i jest niewidoczny dla oka ludzkiego. Dopiero specjalistyczne urządzenia, jak np. mikroskop elektronowy, pozwalają zobaczyć ten układ, i to jedynie jego fragmenty.

Fot. pixabay.com

Zanim doszło do tego odkrycia,wcześniej w kwiatostanie konopi odkryto kannabinoidy takie jak THC (tetrahydrokannabinol) i CBD (kannabidiol). Od tego czasu naukowcy zaczęli zastanawiać się nad tym, w jaki sposób cząsteczki te wywierają swój wyjątkowy wpływ na ludzkie ciało. W wyniku poszukiwań odkryli ogromną sieć receptorów komórkowych: układ endokannabinoidowy (ECS). Odkrycie to w części wyjaśniło i sprecyzowało działanie kannabinoidów, jak również zaawansowanego systemu fizjologicznego, który pomaga naszemu ciału utrzymywać homeostazę (równowagę, która dotyczy wszystkich reakcji i procesów zachodzących w organizmach żywych). Homeostaza jest konieczna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, a tym samym dla jego zdrowia; zapewnia stabilne warunki wewnętrzne – na wielu płaszczyznach – mimo zmiennych warunków na zewnątrz (np. zachowanie temperatury ludzkiego ciała w przedziale 36-37 ºC niezależnie od otoczenia).

Układ endokannabinoidowy i jego elementy

Na układ endokannabinoidowy składają się:

receptory kannabinoidowe – białka błony komórkowej, które znajdują się na powierzchni wielu rodzajów komórek; dotąd dobrze poznano dwa ich typy: CB1 i CB2;
endokannabinoidy – małe cząsteczki wytwarzane przez organizm, będące neurotransmiterami odpowiedzialnymi za aktywację lub regulację receptorów kannabinoidowych, z którymi się wiążą;
enzymy metaboliczne – odpowiadają zarówno za syntezę, jak i niszczenie endokannabinoidów po wykorzystaniu ich przez organizm.

Główną rolę w funkcjonowaniu układu endokannabinoidowego pełnią receptory kannabinoidowe. Biorą one udział w przekazywaniu informacji z endokannabinoidów pomiędzy komórkami oraz z zewnątrz komórek do ich wnętrza.

Receptory typu pierwszego (CB1) znajdują się przede wszystkim w ośrodkowym układzie nerwowym i w tkance tłuszczowej, ale nie tylko. Występują w takich obszarach jak:

mózg;
rdzeń kręgowy;
wątroba;
trzustka;
mięśnie szkieletowe;
przewód pokarmowy;
układ rozrodczy;

Natomiast receptory typu drugiego (CB2), słabiej zbadane, występują głównie w układzie immunologicznym oraz w obwodowym układzie nerwowym. Można je odnaleźć w:

przewodzie pokarmowym;
wątrobie;
komórkach tłuszczowych;
kościach;
układzie rozrodczym.

Jak widać, receptory kannabinoidowe znajdują się w wielu typach komórek w całym ciele człowieka. Są umiejscowione w błonie komórkowej, będącej membraną oddzielającą wnętrze komórki od przestrzeni pozakomórkowej. Błona stanowi barierę ochronną, w której receptory reagują na substancje chemiczne znajdujące się na zewnątrz komórki.

Receptory kannabinoidowe pełnią funkcję pośredników między przestrzenią zewnątrzkomórkową a wnętrzem komórki. Po aktywacji receptory uruchamiają kaskadę zmian, powodując modyfikacje aktywności komórek i zbiorowe ich ukierunkowanie na odzyskanie równowagi (homeostazy) w obszarze, w którym jest to w danej sytuacji wymagane.

Kiedy kannabinoid wiąże się z receptorem kannabinoidowym, ten wysyła impuls do wnętrza komórki, co powoduje tymczasową zmianę jej funkcji. Współdziałanie kannabinoidów z receptorami można porównać do działania zamka i klucza, gdzie kannabinoid jest kluczem, a receptor zamkiem. Kiedy „klucz” łączy się z „zamkiem” umiejscowionym w błonie komórkowej, wywoływana jest reakcja, mająca osiągnąć określony cel (np. zwalczenie stanu zapalnego).

Dla pełniejszego zrozumienia niech posłuży powszechnie znany obraz zapłodnienia:

Zapłodnienie – charakterystyka, ciąża / WP parenting

Wokół komórki jajowej gromadzą się miliony plemników, lecz ona pozwala tylko jednemu na wejście do swojego wnętrza, aby nastąpił rozwój nowego życia. To właśnie przez endoreceptor „decyzją” komórki jajowej plemnik może przedostać się do jej wnętrza.

Podobne procesy biologiczne można zaobserwować w całym układzie endokannabinoidowym, który obejmuje biliony komórek. Dlatego nie zawsze aplikowane produkty odżywcze czy medyczne (lekarstwa) i uzupełniające dietę (suplementy diety) są przyswajane przez komórki.

Kannabinoidy i ich działanie

Odkrycie receptorów kannabinoidowych CB1 i CB2 doprowadziło do odkrycia naturalnych endokannabinoidów, z których najważniejsze to anandamid (AEA; z sanskrytu ananda – rozkosz) i 2-arachidonoiloglicerol (2−AG). Wiążą się one z receptorami CB1 i CB2.

Kannaboidy dzielą się na:

endokannabinoidy – naturalne, wytwarzane wewnątrz organizmu (jak wyżej);
egzokannabinoidy – wytwarzane poza organizmem człowieka (i zwierząt):
- naturalnie, przez rośliny (fitokannabinoidy, takie jak np. CBD i THC) lub
- sztucznie, w wyniku syntezy laboratoryjnej (ich zaletą jest pełna kontrola nad procesem produkcji, ale katalizatory użyte do syntezy mogą być szkodliwe).

Endokannabinoidy produkowane przez nasze organizmy pełnią m.in. funkcję naturalnej ochrony,przeciwdziałają szkodliwym związkom organicznymoraz drobnoustrojom. Naukowcy zauważyli, że ze względu na skażenie środowiska i żywności, produkcja własna endokannabinoidów jest już niewystarczająca. Niedobory mogą wynikać także z przyczyn genetycznych lub z przebytych chorób czy urazów. Może to powodować rozwój różnego rodzaju schorzeń i dolegliwości (np. migrena, zespół jelita drażliwego, fibromialgia i wiele innych). By tego uniknąć, warto uzupełniać prawidłowy poziom kannabinoidów kannabinoidami spoza organizmu.

Kannabinoidy powszechnie występują w kwiatostanie konopi. Mają one powinowactwo do endokannabinoidów organizmu ludzkiego i skutecznie naśladują ich działanie, łącząc się z receptorami CB1 i CB2 (zwłaszcza THC).

Polskie konopie siewne (Cannabis sativa L.) od niepamiętnych czasów były uprawiane przez rolników. Oprócz zastosowania w przemyśle – np. cumy okrętowe, powrozy, tkaniny, paździerze itd. – oczyszczały uprawianą glebę i miały zastosowanie w medycynie ludowej. jednak ustawodawcy w znacznym stopniu ograniczyli możliwość ich uprawy i zastosowania w medycynie. Powodem jest składnik halucynogenny THC, który w produktach uzyskiwanych z konopi nie może przekraczać 0,2%.

CBD – kannabidiol

Dotychczasowe badania naukowe sugerują wiele korzyści płynących z uzupełniania endokannabinoidów wytwarzanych przez ciało kannabinoidami uzyskiwanymi z konopi. Dobrym przykładem jest tutaj CBD (kannabidiol) – nie jest psychoaktywny (w przeciwieństwie do THC) i może być stosowany jako środek terapeutyczny bez skutków ubocznych, takich jak odurzenie czy uzależnienie. Jego przedawkowanie jest niemożliwe.

Analizując wspomniane wcześniej obszary występowania receptorów CB1 i CB2, można postawić tezę, że zakres pozytywnego działania CBD obejmuje nawet cały organizm. Jest jednak pewien problem, który nie pozwala na rozwinięcie stawianej tezy. Ograniczenie zawartości THC do 0,2% uniemożliwia przedostanie się kannabinoidów CBD przez endoreceptory do wnętrza komórki, gdyż dopiero 2% udziału THC otwiera wymienione receptory.

Pasta CBD w połączeniu z kwasem humusowym

Badania obserwacyjne prowadzone z udziałem osób spożywających suplement diety Del Vitae wykazały, że związki kompleksowe węgla C, wodoru H i tlenu O, tworzące kwas humusowy (substancja aktywna), nie natrafiają na przeszkodę w pokonywaniu endoreceptorów i przedostawaniu się do wnętrza komórek. Dotyczy to jednak tylko i wyłącznie takiej ich ilości, na jaką jest zapotrzebowanie w danej komórce (dzięki unikatowej technologii – patrz dalej: ADDUKT.

Więcej n/t kwasów humusowych i technologii znanej z DEL VITAE >>>

Suplementy diety: kultowy już Del Vitae ADDUKT (kwas humusowy; po prawej)

oraz wprowadzany obecnie Del Vitae HEMP (kwas humusowy i pasta CBD; po lewej)

Fot.: autor

Kwas humusowy ERKH, pozyskiwany przez nas przy zastosowaniu naturalnych procesów bio-chemicznych, posiada bardzo duże powinowactwo do kannabinoidów konopnych CBD.

Wzory strukturalne ERKH i CBD

Kwas humusowy ERKH Kannabidiol (CBD)

Dlatego, po przeprowadzeniu szeregu badań praktycznych, powstał produkt na bazie naturalnego kwasu humusowego ERKH i 30 procentowej pasty CBD. W efekcie tego spełnione zostały wymagania prawne ustawodawcy (brak THC powyżej 0,2%), a jednocześnie otrzymany produkt jest skuteczny jako suplement diety, który przekracza dotychczasowe możliwości stosowanych indywidualnie kannabinoidów CBD.

Pozostałe problemy do pokonania

Kannabinoidy CBD, najczęściej w formie olejków i wysokoprocentowych past, dają w wielu przypadkach pozytywne rezultaty. Chcąc w pełni wykorzystać możliwości CBD, należy przede wszystkim wyeliminować następujące przeszkody:

W celu pozyskania całego spektrum kannabinoidów CBD z kwiatostanu konopi w procesach wytwarzania wymagany jest odczyn kwaśny. Tym samym gotowy produkt CBD także posiada odczyn kwaśny. Sprzyja to niestety rozwojowi szkodliwych drobnoustrojów, pasożytów i komórek rakowych w organizmie ludzkim.
Kontakt z płynami ustrojowymi wielokrotnie neutralizuje skuteczność poszczególnych kannabinoidów. Naukowcy do tej pory w CBD odkryli ich około 60.
Stosowane metody aplikacji CBD w większości wypadków nie określają zbadanych naukowo i potwierdzonych medycznie wskazań odnośnie:
- dozowanej jednorazowo ilości;
- sposobu i częstotliwości aplikacji do organizmu.

Konsumenci najczęściej przyjmują CBD bez konsultacji z lekarzem. Natomiast badania naukowe odnotowały niebezpieczeństwo powikłań chorobowych związanych głównie z płucami i wątrobą.

Wymienione przeszkody, jak i inne, stale badane przez naukowców, są jednak do pokonania. W rezultacie można wykorzystać całe spektrum CBD z całkowitym pominięciem THC.

Rozwiązanie: ADDUKT, czyli kwas humusowy i CBD

w opakowaniu z glinki kaolinitowej

(unikatowa technologia, znana już z suplementu diety DEL VITAE)

Oddając pierwszeństwo mądrości natury, w nano-świecie endoreceptorów układu endokannabinoidowego należy dać im pełną swobodę w „decydowaniu” o przyswajaniu przez komórkiaplikowanych do organizmu substancji, także w ich dozowaniu lub odrzucaniu.

Jak już wspomniano, badania obserwacyjne prowadzone z konsumentami suplementu diety Del Vitae wykazały wysoką skuteczność tej unikatowej metody.

Podstawą jest tu ADDUKT, czyli indywiduum chemiczne, powstałe w wyniku przyłączenia (addycji) dwóch lub więcej związków chemicznych (tu: naturalnych związków bio-chemicznych). W naszym przypadku rolę nośnika zawsze pełni glinka kaolinitowa, która w swoich nanorurkach i nanopłytkach może transportować rożne, przyłączone w ten sposób, substancje czynne. Glinka jest minerałem, więc doskonale nadaje się na „opakowanie” – nie wchodzi w żadne reakcje ani z transportowaną substancją, ani z otoczeniem wewnątrz organizmu (enzymy, soki trawienne,krew i inne płyny ustrojowe, substancje odżywcze, zażywane leki itp.).

Dzięki temu wartościowa substancja czynna dociera bezpośrednio do tkanek (do przestrzeni międzykomórkowej) bez żadnych strat i z nienaruszoną strukturą wewnętrzną. Zapewnia to niezwykłą efektywność w wykorzystaniu przez organizm dostarczanych substancji.

W opisywanym przypadku substancję czynną stanowią związki kompleksowe naturalnego kwasu humusowego ERKH i kannabinoidów CBD, które strukturalnie i źródłowo posiadają naturalne powinowactwo. Źródłem rozwoju, wzrostu i dojrzewania kwiatostanu konopi jest warstwa humusowa gleby.

Konopie kiełkujące w warstwie humusowej gleby

marihuanaforum.pl

Kompozycja naturalnego kwasu humusowego ERKH i kannabinoidów CBD umieszczona w nanorurkach i nanopłytkach adduktu całkowicie redukuje wymienione wcześniej przeszkody, a tym samym znacznie przekracza możliwości CBD stosowanego indywidualnie. Co ciekawe, wydobycie substancji czynnej z naszego adduktu jest możliwe tylko przez żywe komórki, które same sobie dozują związki i pierwiastki, których aktualnie potrzebują.

Nanorurki ADDUKTU

Zdjęcie wykonane skaningowym mikroskopem elektronowym

Korzyści płynące z zastosowanej metody:

Dajemy komórkom pełną swobodę pobierania z adduktu związków odżywczych wyselekcjonowanych za pomocą endoreceptorów. Dzięki temu nie ma możliwości przedawkowania. Komórka uzupełnia jedynie braki żywieniowe w ilości optymalnej dla jej sprawnego funkcjonowania.
Substancja aktywna CBD (podobnie jak kwas humusowy) nie ulega redukcji przez płyny ustrojowe i w całości dostarczana jest do dyspozycji komórek.
Brak negatywnego oddziaływania na organy, w tym na płuca i wątrobę, gdyż addukt transportowany jest układem krwionośnym nie do organów, lecz bezpośrednio do tkanek (do przestrzeni międzykomórkowej).
Addukt pokonuje naturalną barierę krew-tkanka, a jego „ładunek” (substancja aktywna) uzyskuje kontakt z komórkami dopiero w tkankach.
Po pobraniu przez komórkę substancji odżywczych z adduktu, nawet w najmniejszej ilości, w ich miejsce powstaje próżnia. W wyniku tego następuje wchłanianie do nanorurek metali ciężkich i toksyn, które są wydalane na zewnątrz organizmu przez układ wydalniczy.
Brak jakichkolwiek negatywnych reakcji z lekarstwami, jeżeli są równolegle stosowane.

Tym sposobem pasta CBD i kwas humusowy ERKH opakowane w nanorurki glinki kaolinitowej – jako suplement diety – w harmonii z naturalnymi procesami wewnątrz organizmu, stanowią dla niego skuteczne wsparcie, zarówno w stanie zdrowia, jak i choroby. Dokumentuje to stale rozwijająca się współpraca z lekarzami, także w randzie profesorów zwyczajnych.

Janusz Bauerek

……………………………………………………..……………………………

AUTOR (Zespół Autorski WNM; Ekorozwój Sp. z o.o.)

Maciej Wac-Włodarczyk